Miód spadziowy – co warto o nim wiedzieć?
W artykule pt. „Pożytek spadziowy – co warto o nim wiedzieć?” opublikowanym w nr 4/2016 „Pasieki” omówiono charakterystykę tego pożytku oraz jego niekorzystny wpływu na zimowlę rodzin pszczelich. Zwrócono również uwagę na trudności związane z wykorzystaniem pożytku spadziowego ze wglądu na właściwości spadzi – jest ona bezbarwna i bezwonna, przez co nie oddziałuje na narządy zmysłów pszczół jak to ma miejsce w przypadku kwiatów wabiących je zapachem i kolorem. W niniejszym artykule, jako kontynuacja powyżej omówionego, zostaną przybliżone właściwości miodów spadziowych oraz nektarowo-spadziowych.
Miód ze spadzi iglastej
Miód spadziowy pochodzący ze spadzi drzew iglastych jest bardzo cenionym miodem. Jednym z najdroższych na polskim rynku miodu. Pozyskuje się go w większości przypadków na terenach bogatych w lasy jodłowe.
Spadziować mogą także inne iglaki – tj. sosna, modrzew, świerk, a także tuja. Owady pobierają z liści i gałęzi wymienionych drzew sok roślinny, z którego wykorzystują składniki białkowe, a pozostałą, słodką, lepką ciesz składającą się głównie z węglowodanów, wydzielają na spodniej stronie liści.
Miód ze spadzi iglastej charakteryzuje się ciemną barwą, od szarozielonkawej, poprzez brązową, ciemnoszarą aż do prawie czarnej, smolistej. Miody spadziowe wiosenne mają barwę jaśniejszą od miodów pochodzących z późniejszych okresów.
Ich barwa zmienia się również w zależności od rodzaju pożytku spadziowego. Miody ze świerka najczęściej są ciemnozielone, z jodły – złocistożółte, herbacianozielonkawe lub głęboko brązowe. Ponadto miód jodłowy ma powierzchnię lekko błyszczącą.
Miody spadziowe po skrystalizowaniu przybierają barwę ciemnobrązową z szarym lub zielonkawym odcieniem.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Miód ze spadzi iglastej posiada szerokie właściwości lecznicze – od dróg oddechowych, poprzez przewód pokarmowy, układ krwionośny, układ moczowy do chorób skóry. Posiada także działanie antybiotyczne, regeneracyjne oraz bakteriobójcze.
Jeśli chodzi o drogi oddechowe, to miód ze spadzi iglastej nadaje się do wspierania leczenia gruźlicy i zapalenia płuc, w przewlekłych katarach, przy astmie, łagodzące kaszel, co uwarunkowane jest zawartością olejków eterycznych, substancji żywicznych i biopierwiastków.
Dzięki tym związkom przyczynia się do szybszego powrotu do zdrowia w chorobach dolnych dróg oddechowych, stosowany jest w leczeniu zapalenia oskrzeli. W układzie krwionośnym używany jest do leczenia zapalenia zakrzepowego żył i miażdżycy serca mięśniowego.
W przewodzie pokarmowym i wydalniczym jest jego regulatorem, ponieważ działa łagodnie, przeczyszczając przy zaparciach i lekko zapierając przy biegunkach. W stanach zapalnych jelit ma działanie przeciwbakteryjnie i rozkurczające.
Jego działanie łagodzi dolegliwości związane z hemoroidami (guzkami krwawniczymi odbytu). Wpływa również pozytywnie na przemianę materii. Jego właściwości są również wykorzystywane w leczeniu kamicy nerkowej, zapaleniu nerek, gruczołu krokowego oraz pęcherza moczowego.
Działa wspomagająco w chorobach reumatycznych układu ruchu. Przydatny w leczeniu chorób skóry, gdzie dzięki swym właściwościom przeciwdrobnoustrojowym oczyszcza rany zwalczając laseczki beztlenowe, gronkowce i paciorkowce, i przyśpiesza ich gojenie.
Miód spadziowy z drzew liściastych
Miód ze spadzi liściastej jest miodem, który powstaje w wyniku zbioru „wydzielin” (między innymi) mszyc przez pszczoły miodne. W tym omawianym przypadku zbierana jest rosa miodowa z roślin liściastych, a nie iglastych. Często także taki miód spadziowy jest zmieszany z miodem nektarowym.
fot.© Roman Dudzik
Przykładem jest lipa, która może oprócz bycia świetnym źródłem nektaru, także bywa źródłem spadzi. W takim przypadku powstaje miód spadziowo-lipowy.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Miód nektarowo-spadziowy
Miody nektarowo-spadziowe charakteryzują się barwą od pomarańczowej do ciemnobrązowej. Oprócz spadzi w miodach tych występuje nektar pochodzący z wielu gatunków roślin, a jego obecność dodatkowo wpływa na walory smakowe i zapachowe tej grupy miodów.
Miód ten jest produktem pszczelim, który łączy w sobie właściwości miodów nektarowych i spadziowych.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
mgr inż. Celina Habryka
Uniwersytet Rolniczy w Krakowie
Literatura
- Ceglińska K., 2011, O miodach spadziowych Podkarpacia, Pszczelarstwo 8/2011, s. 6-7;
- Czekońska K., 2003, Spadź jako źródło oczekiwanego pożytku nie o każdej porze roku, Pszczelarstwo 8/2003, s. 4-6;
- Hołderna-Kędzia E., 2001, Charakterystyka miodu spadziowego z drzew iglastych, Pszczelarstwo 11/2001, s. 6-8;
- Hołderna-Kędzia E., 2001, Charakterystyka miodu spadziowego z drzew liściastych, Pszczelarstwo 12/2001, s. 9;
- Jung Cz. 2005, Poważne problemy z pożytkami spadziowymi, Pasieka 4/2005, s. 12-14;
- Jung Cz. 2005, Problemów z pożytkami spadziowymi ciąg dalszy, Pasieka 5/2005, s. 14-17;
- Pohorecka K., Skubida P., 2002, Zdrowotność pasiek na terenach występowania pożytku spadziowego, Pszczelarstwo 11/2002, s. 5-7;
- Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 października 2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu.
- Tomasewska B. 2003, Pożytek spadziowy, a zdrowotność rodzin pszczelich, Pszczelarstwo 12/2003, s. 8-9;
- Trzybiński S. 2013, Wykorzystanie pożytków spadziowych. Współczesna gospodarka pasieczna. Tom II;
<?php $pas="2016nr5str24"; $pasCov="images/stories/Pasieka/2016_5/Pasieka_2016nr05_[79].jpg"; include("./goto/art_footer.php"); ?>
